The Harmonica Music Factory
Nico van Grevenbroek, geboren 27-
Hij begon met mondharmonicaspelen op 9-
Omdat er in die tijd in gezinnen niet veel geld ter beschikking was, gebruikte hij een oude mondharmonica van neef Aad bij het volgen van de lessen. Hij hield het ongeveer 2 1/2 jaar uit op de Hotcha's school en stopte toen hij van de lagere school naar het vervolgonderwijs ging. Hij heeft nooit erg van een school gehouden. Voordat hij naar les ging, speelde hij gauw even zijn lessen door en dan moest het goed zitten. Eigenlijk niet helemaal de juiste manier. Hij speelde ook in het kinderorkest van de Hotcha's en volgens Geert van Driesten, de bassist van het beroemde Hotcha Trio kwam hij later wel in het A-
In de latere periode verflauwde de belangstelling voor de mondharmonica enigszins, zeker het zelf spelen. Hij had toen meer belangstelling voor de popmuziek van The Everly Bros., Cliff Richard en Elvis Presley en omstreken. Op de taperecorder van neef Aad had hij ook eens op een band zijn favoriete popmuziek opgenomen. Dat bleek achteraf niet zo'n gouden greep. Toen neef Aad op zoek ging naar de opnames van zijn mondharmonicatrio met o.a. solist Nan Broersma, vond hij alleen nog de stampende muziek van Nico's favorieten. Op zijn zachtst gezegd, was hij daar niet zo blij mee. En als nu vroeger ter sprake komt en dat gebeurt nog al eens bij mondharmonicaspelers, dan krijgt Nico dat verwijt uiteraard weer om zijn oren. Het enige voordeel voor neef Aad is, dat hij altijd kan blijven volhouden, dat het fantastische opnames waren (en dat doet hij ook). Het tegendeel kan toch niet meer bewezen worden.
Family Trio
In de loop der jaren haalde neef Aad Nico een aantal keren over om de mondharmonica weer ter hand te nemen, soms om bas te spelen en dan weer melodie. Als neef Aad niet had volgehouden, had Nico zeer waarschijnlijk heden ten dagen geen mondharmonica gespeeld. Misschien had hij dan wel een echt instrument gespeeld (geintje).
Maar het wilde toch niet vlotten. Pas in 1970 werd er echt doorgezet. Het Family Trio was geboren, met Nico als melodiespeler, neef Aad op de bas en vader Toon op de vineta (akkoorden). In 1974 begonnen zij met optreden, hoofdzakelijk in bejaardenhuizen, toen nog wel bezet door kwieke oudjes, wat wel zo gezellig was. In die tijd gingen veel mensen na hun 65ste in zo'n tehuis, vooral als ze alleen waren. Dat is nu niet meer, nu moet je hulpbehoevend zijn, anders is er geen plaats. Daarnaast hadden ze ook andere optredens bv. In de (Kleine) Doelen voor schipperskinderen en ouders of voor bedrijfsfeesten, bv. voor een bank in Pallace. Jaarlijks moesten ze toch zo’n 20 keer de deur uit voor een optreden.